ماسه سنگ یکی از سنگ های رسوبی است که از اتصال دانه های سیلیسی ایجاد می شود. تولید این سنگ به گونه ای است که از ته نشین شدن ماسه در کف رودخانه ها تشکیل می شود. این سنگ دارای رنگ های سفید، خاکستری، قهوه ای مایل به قرمز، زرد، قرمز و قهوه ای است و به دلیل تطبیق پذیری بالا برای استفاده در داخل و خارج ساختمان مناسب می باشد. از جمله موارد استفاده از ماسه سنگ می توان به کاربرد آن در کفپوش، دیوارپوش، پوشش سقف، بالکن ها، استخرها و پاسیوها اشاره کرد.
سنگ کوارتزیت از جمله سنگ هایی است که در برابر هوازدگی بسیار مقاوم است، از این رو برای پوشش دیوارها، نماکاری ساختمان، سطح پله ها و کف زمین مورد استفاده قرار می گیرد. این سنگ شباهت زیادی به سنگ گرانیت دارد اما از آن سخت تر می باشد. ظاهر سنگ کوارتزیت بلوری و زبر و رنگ آن قرمز، خاکستری و قهوه ای سوخته است. قیمت سنگ کوارتزیت نسبت به سایر سنگ ها پایین تر است، بنابراین برای استفاده در ساختمان مقرون بصرفه است.
سنگ یکی از پرکاربردترین و رایج ترین مصالح ساختمانی است که از گذشته تا امروز مورد استفاده قرار گرفته است. در گذشته مردم از سنگ برای احداث خانه استفاده می کردند و اهمیت این متریال نسبت به فلز بالاتر بود. در حال حاضر با پیشرفت علم و تکنولوژی استخراج سنگ آسان تر شده و کاربرد آن در صنعت ساختمان سازی به طور چشمگیر افزایش یافته است. سنگ ها دارای قابلیت های منحصر بفردی هستند که قابل مقایسه با سایر مصالح ساختمانی نمی باشند. از جمله ویژگی های آنها می توان به دوام و مقاومت بسیار بالا، جلاپذیری مطلوب، مقاومت سایشی و ضربه ای بالا، قابلیت برش و صیقل خوردن، قابلیت شستشو، ثبات رنگ، مقاومت در برابر حرارت و رطوبت، مقاومت کششی و خمشی مناسب، غیر قابل نفوذ بودن، مقاومت در برابر تغییرات آب و هوایی، سختی و مقاومت فشاری بالا، پایداری در برابر مواد اسیدی و قلیایی و … اشاره نمود. از سنگ برای پوشش دیوار داخلی ساختمان، نماکاری، زیرسازی جاده ها، دیوار و شالوده، کف خیابان و پیاده رو و تزئینات مختلف استفاده می شود.
سنگ ها به دلیل مقاومت و پایداری در برابر عوامل مختلف در ساختمان سازی به وفور مورد استفاده قرار می گیرند. در عصر حاضر به دلیل آسان شدن عملیات استخراج سنگ، استفاده از آن در حال گسترش است و در مکان های مختلف ساختمان از آن استفاده می شود.
سنگ‌ها و کانی‌ها تحت شرایطی که در آن شکل گرفته‌اند پایدار می مانند؛ اما با تغییر در شرایط، سنگ‌ها نیز تغییرمی‌کنند. سنگ‌های دگرگونی، سنگ‌هایی هستند که از تغییر شکل سنگ‌های قبلی به علت تغییر شرایط فیزیکی (فشار ـ دما) یا شیمیایی و در حالت جامد به‌وجود می‌آیند. پدیده دگرگونی به محو و ناپدید شدن یک یا مجموعه‌ایی از کانی‌های متبلور سنگ تعبیر می‌شود. این تغییرات ممکن است روی سنگ‌های رسوبی که در شرایط سطحی به وجود آمده‌اند یا در سنگ‌های آذرین که از ماگما متبلور گردیده و یا حتی در سنگ‌های دگرگونی به وجود آیند.
این گروه از سنگ‌ها، سنگ‌های ثانویه هستند که از دگرگون شدن دیگر سنگ‌ها تشکیل می‌شوند. عامل دگرگونی می‌تواند فشار لایه‌های بالایی، گرما، اثر سیال‌ها و جانشینی باشد. به طور کلی می‌توان گفت که اگر سنگ‌های آذرین ، رسوبی و یا حتی دگرگونی مدت زیادی در اعمــاق زمیــن بماننـد، بدون آنکه ذوب‌شده یا خـُــرد شـوند، در اثر فشار و گرمای زیادی که بر آنها وارد می‌شود، تغییر پیدا می‌کنند. این سنگ‌ها مانند آجر پخته شده و شکل قبلی خود را از دست می‌دهند، به طوری که دیگر شباهتی به سنگ‌های اولیه ندارند؛ سنگ‌هایی که بدین گونه تشکیل می‌شوند، به سنگ دگرگونی یا دگرگون‌شده موسوم‌اند.
از جمله سنگ‌های دگرگونی می‌توان ماربل، گنــایس، سنگ لوح، کوارتزیت و الماس را نام برد. از آنجایی که این سنگ‌ها در زیرزمین و دور از چشم ما و در زمانی بسیار طولانی به وجود می‌آیند، مطالعه روی آنها کمی دشوارتر از مطالعه سنگ‌های آذرین و رسوبی است. با این وجود، مطالعات بسیاری در مورد انواع سنگ‌های دگرگونی و نحوه تشکیل آنها صورت گرفته است.